-
1 gniew
m sgt (G gniewu) anger, rage- gwałtowny/nagły/ślepy gniew unbridled/sudden/blind anger a. rage- napad/wybuch gniewu a fit/an outburst of anger a. rage- w gniewie in anger- ogarnięty gniewem overhelmed by anger- budzić/rozpalać (czyjś) gniew a. gniew (w kimś) to rouse/stir up sb’s anger- czuć/okazywać gniew to feel/show anger- trząść się z gniewu to quiver with rage- kipieć gniewem to be seething (with anger)- pałać a. płonąć gniewem to be burning with anger- wpaść w gniew to get angry, to fly into a rage- wybuchnąć gniewem to explode with anger a. to lose one’s temper- wyładować swój gniew to vent one’s anger- hamować/tłumić gniew to contain/swallow one’s anger- powstrzymywać gniew to keep one’s temper- gniew na kogoś/coś anger at sb/sth, rage against sb/sth- gniew bogów the wrath of the gods* * *anger, wrathwpadać (wpaść perf) w gniew — to fly into a rage, to flare up
* * *mi1. (= złość) anger; wybuch gniewu fit of anger; tłumić w sobie gniew hold back one's anger; wpaść w gniew fall into a fit of anger; wprawić kogoś w gniew make sb furious; wybuchnąć l. unieść się gniewem explode with l. in anger.2. (= kłótnia) feud.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gniew
-
2 usprawiedliwiony
adj(żądanie, gniew) justified; ( nieobecność) excusedniczym nie usprawiedliwiony — ( niedopatrzenie) inexcusable; ( wybuch gniewu) unjustified
* * *a.- eni (o prośbie, założeniu, konkluzji) justified, legitimate; ( o nieobecności) excused; usprawiedliwione kłamstwo white lie.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > usprawiedliwiony
-
3 eksplozja
-i; -e; gen pl; -i; fexplosion; (przen) outburst* * *f.1. (= wybuch) explosion; eksplozja gazu gas explosion; eksplozja bomby bomb blast; spowodować eksplozję cause an explosion.2. przen. outburst; eksplozja gniewu outburst of anger; eksplozja uczuć outburst (of emotions); eksplozja demograficzna population explosion.3. fon. plosion.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > eksplozja
-
4 poryw
Ⅰ m (G porywu) 1. (podmuch) gust- prędkość wiatru dochodziła w porywach do 150 km/godz. the wind was gusting up to 150 km/h2. (przypływ emocji) surge; (wybuch) outburst; (popęd) impulse- poryw radości/rozpaczy a surge a. an outburst of joy/despair- młodzieńcze porywy youthful passions- chwilowy poryw a passing a. momentary impulse- poryw chwili the impulse of the moment- iść za a. kierować się porywem serca to follow one’s heart- powiedziałam to w porywie gniewu I said that in the heat of anger- w pierwszym porywie on the spur of the moment- w pierwszym porywie miłości/zapału/optymizmu in the first flush of love/enthusiasm/optimism- w pierwszym porywie złapał za strzelbę/wybiegł z domu in the heat of the moment he grabbed the rifle/ran from the houseⅡ w porywach part. pot. (maksymalnie) na jego wykłady przychodzi stu, w porywach stu pięćdziesięciu studentów a hundred, and sometimes as many as a hundred and fifty, students come to his lectures* * *-wu, -wy; loc sg - wie; m( wiatru) gust; ( nagłe uczucie) outburst, flush* * *mi1. ( wiatru) gust; wiatr w porywach osiągał prędkość 100 km/h the wind was gusting up to 100 kph.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poryw
См. также в других словарях:
wybuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bardzo gwałtowna reakcja chemiczna, której towarzyszy gwałtowny wzrost temperatury i ciśnienia, wydzielanie dużej ilości energii niszczącej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gniew — m IV, D. u, Ms. gniewwie 1. blm «gwałtowna reakcja na jakiś przykry bodziec zewnętrzny wyrażająca się podnieceniem, niezadowoleniem, oburzeniem; złość, wzburzenie, wściekłość, irytacja» Gwałtowny, ślepy, tępy, irracjonalny gniew. Burza, chmura,… … Słownik języka polskiego
wyprowadzić — dk VIa, wyprowadzićdzę, wyprowadzićdzisz, wyprowadzićwadź, wyprowadzićdził, wyprowadzićdzony wyprowadzać ndk I, wyprowadzićam, wyprowadzićasz, wyprowadzićają, wyprowadzićaj, wyprowadzićał, wyprowadzićany 1. «prowadząc usunąć kogoś skądś, pomóc… … Słownik języka polskiego
złość — ż V, DCMs. złośćści, blm «stan irytacji, wzburzenia; gniew, pasja, wybuch gniewu; także: uczucie wrogości, urazy do kogoś» Bezsilna, głucha złość. Atak, paroksyzm złości. Napady złości. Błysk złości w czyichś oczach. Mieć, odczuwać złość do kogoś … Słownik języka polskiego
niepowstrzymany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepowstrzymanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} nie do powstrzymania, ujarzmienia; nieokiełznany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepowstrzymany żywioł, wybuch gniewu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okiełznywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, okiełznywaćnuję, okiełznywaćnuje, okiełznywaćany {{/stl 8}}– okiełznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, okiełznywaćam, okiełznywaća, okiełznywaćają, okiełznywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wściekłość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. wściekłośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} uczucie nieopanowanego, wielkiego gniewu, wzburzenie, złość, furia, szał : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ogarnęła go wściekłość. Narastała w nim bezsilna wściekłość. Krzyczał z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień